Υπάρχουν διαφορετικά διαδικασίες αξιολόγησης που ενσωματώνονται σε όλη την ακαδημαϊκή ζωή ενός μαθητή μέχρι να φτάσει στο πανεπιστήμιο ή ένα πρόγραμμα Επαγγελματικής Κατάρτισης. Μια διαδικασία αντιπολίτευσης αντικατοπτρίζει επίσης το επίπεδο ζήτησης που αντιμετωπίζουν όσοι επιδιώκουν μια συγκεκριμένη θέση σε μια πρόσκληση.
Αν και υπάρχουν άλλες εμπειρίες που είναι συνήθως πιο ελκυστικές από τη συμμετοχή σε εξετάσεις, είναι σύνηθες για τον μαθητή να είναι εξοικειωμένος με όλες τις δυναμικές που είναι ενσωματωμένες στη ρουτίνα της μελέτης. Η λήψη εξετάσεων και η αναμονή για το τελικό αποτέλεσμα είναι ένα παράδειγμα αυτού.. Αναρωτηθήκατε όμως ποτέ ποιος επινόησε τις εξετάσεις; Ποια είναι η ιστορία που οδήγησε σε μια τέτοια συνηθισμένη διαδικασία;
Η προέλευση των εξετάσεων εντοπίζεται στην Κίνα
Είναι απαραίτητο να κάνουμε ένα σημαντικό χρονικό άλμα για να ενοποιήσουμε την προέλευση των εξετάσεων, που πλαισιώνεται στην Κίνα γύρω στον XNUMXο αιώνα π.Χ.. Οι δοκιμασίες στις οποίες αναφερόμαστε ονομάστηκαν αυτοκρατορικές εξετάσεις. Ήταν ένα είδος διαδικασίας που μπορεί να συσχετιστεί με τις τρέχουσες αντιθέσεις. Στις διαγωνιστικές εξετάσεις, μια ομάδα ατόμων κάνει αίτηση για πολλές θέσεις και η μέθοδος πρόσβασης εστιάζει στην προσωπική αξία του κάθε υποψηφίου που με την προσπάθεια και τη συμμετοχή του επιτυγχάνει τον στόχο που έχει τεθεί.
Λοιπόν, οι πρώτες εξετάσεις που έγιναν στην Κίνα αποτίμησαν το ταλέντο, τις ικανότητες, τις ιδιότητες και τις ικανότητες που αντικειμενικά επέδειξε ο κάθε υποψήφιος. Με αυτόν τον τρόπο, μέσα από μια απαιτητική διαδικασία αξιολόγησης, κατέστη δυνατή η επιλογή των πιο προετοιμασμένων ατόμων για την κατάληψη θέσης ευθύνης.
Πολλές εξετάσεις εμβαθύνουν στην ιστορία ενός συγκεκριμένου μαθήματος όπως το δίκαιο, η φιλοσοφία ή η επιστήμη. Ωστόσο, οι εξετάσεις έχουν τη δική τους ιστορία όπως δείχνει η εξέλιξή τους στο πέρασμα του χρόνου. Το επίκεντρο των πρώτων εξετάσεων στις οποίες αναφερθήκαμε έχει μια προοπτική που θέτει την αξιοκρατία στο επίκεντρο. Μέσα από μια απαιτητική διαδικασία αξιολόγησης, ξεχωρίζουν εκείνοι οι υποψήφιοι που επιδεικνύουν τα απαραίτητα προσόντα για να αναλάβουν μια πρόκληση. Αλλά η αναγνώριση της αξίας δεν είναι αποτέλεσμα τύχης, αλλά διαπιστεύεται μέσω στόχων που μπορούν να επαληθευτούν και να μετρηθούν.
Η αξία της αξιοκρατίας στη διαδικασία αξιολόγησης
Από αυτή την προσέγγιση, κάθε άτομο συμμετέχει για να αναπτύξει τις δυνατότητές του, να δείξει την προετοιμασία του και να διαφοροποιηθεί από τους άλλους. Είναι μια νοοτροπία που είναι ακόμα αρκετά εδραιωμένη στη σημερινή κοινωνία. Για παράδειγμα, ένα άτομο μπορεί να έχει την πεποίθηση ότι ένα υψηλό επίπεδο κατάρτισης ανοίγει σημαντικές πόρτες στην επαγγελματική του σταδιοδρομία (αν και είναι κάτι που δεν συμβαίνει πάντα σε πρακτικό επίπεδο). Τουλάχιστον, δεν υπάρχει πάντα σύνδεση μεταξύ των επαγγελματικών συνθηκών και των προσόντων που αναφέρονται στο πρόγραμμα σπουδών. Στην πραγματικότητα, η αξιοκρατική προσέγγιση έχει επίσης μεγάλα μειονεκτήματα. Αν και μπορεί να φαίνεται ότι προωθεί τις ίσες ευκαιρίες, κάθε άνθρωπος ξεκινά από μια συγκεκριμένη κατάσταση.
Μερικές φορές, η επιτυχία στις εξετάσεις είναι μια απαιτητική πρόκληση. Οι μαθητές έχουν πολλές προσδοκίες από τα τεστ επιλεκτικότητας, για παράδειγμα. Γνωρίζουν τη σημασία που έχουν τα αποτελέσματα στην πρόσβαση στο πανεπιστήμιο. Υπάρχουν όμως πολλοί διαφορετικοί τύποι εξετάσεων και το πλαίσιο στο οποίο πραγματοποιούνται δεν είναι μοναδικό. Ήδη από το σχολείο, τα παιδιά αρχίζουν να ανακαλύπτουν μια εμπειρία που παράγει διαφορετικά συναισθήματα και αισθήσεις ανάλογα με τη στιγμή. Σε κάθε περίπτωση, η ιστορία των εξετάσεων παρατείνεται επίσης χρονικά από την αρχή της, όπως έχουμε σχολιάσει, πλαισιώνεται στην Κίνα.