अभ्यासाकडे विद्यार्थी घेतलेली वृत्ती कोणत्याही विषयाच्या अभ्यासावर परिणाम करते. काही विषय कठीण असू शकतात. आणि जेव्हा ते घडते तेव्हा स्वतः विषयाची समज बदलते. त्या प्रकरणात आव्हान अधिक जटिल दिसते. आणि ही वस्तुस्थिती लोकशाहीला कारणीभूत ठरू शकते. परंतु विद्यार्थ्याकडेही या अडचणीचा सामना करण्यासाठी आणि त्यावर मात करण्यासाठी संसाधने आहेत. हे लक्ष्य साध्य करण्यासाठी दोन प्रमुख संकल्पना आहेतः नियोजन आणि समर्पण. चांगल्या संस्थेसह विद्यार्थी कोणत्याही अडचणीवर मात करतो.
सुसंगतता आणि दैनंदिन काम निर्धारित उद्दीष्टांची पूर्तता करण्यासाठी निर्णायक असतात. अभ्यासाची पद्धत निवडताना लवचिक रहाणे चांगले. जर हे प्रभावी नसेल, तर सकारात्मक शिक्षणाचे निकाल शोधण्यासाठी बदल समाविष्ट केले जाणे आवश्यक आहे. विद्यार्थ्याने आपल्या चुका स्वीकारल्या पाहिजेत आणि आपल्या मर्यादा पार केल्या पाहिजेत; दिवसेंदिवस हे पुढे जाणे आवश्यक आहे.
बर्‍याचदा उत्कृष्ट प्रदर्शन करणारे विद्यार्थी सर्वात प्रवृत्त असतात. ज्या विद्यार्थ्यांना त्यांच्या संभाव्यतेविषयी आत्मविश्वास आहे, त्यांनी आपली कार्यसूची आखली आणि एक चांगली अभ्यास पद्धत वापरली.
दृष्टीकोन शिक्षणावर कसा प्रभाव पाडतो?
कधीकधी विद्यार्थ्याला बाह्य घटकांमुळे वातानुकूलित वाटते जे तो स्वतःच ठरवू शकत नाही. उदाहरणार्थ, आगामी परीक्षेची तारीख. परंतु एक सक्रिय विद्यार्थी अशी आहे जो परिस्थितीची कदर करतो आणि त्याद्वारे निर्धारीत वाटत नाही. दुसर्‍या शब्दांत, ज्या संदर्भात आपण स्वत: ला शोधता त्या संदर्भात उत्तम निर्णय घ्या. अभ्यासाकडे आशावादी असणे स्वत: च्या वृत्तीचे शिक्षण देणे ही एक संभाव्य शिक्षण प्रक्रिया आहे. पुढे जाण्यासाठी योग्य साधने वापरा, उदाहरणार्थ, अभ्यास तंत्र.
दृष्टीकोन त्याच्या सकारात्मक दृष्टीकोनातून शिकण्यावर प्रभाव टाकते, परंतु अधिक नकारात्मक मार्गाने देखील. श्रद्धा वागणुकीवर परिणाम करतात आणि भावना उत्पन्न करतात. ज्या विद्यार्थ्याने स्वतःला पुन्हा सांगितले की आपण ध्येय गाठू शकणार नाही त्याबद्दल त्याला खात्री पटली आहे कारण त्याने विश्वासाचे सत्यात रूपांतर केले आहे. अशाप्रकारे, एक स्वयंपूर्ण भविष्यवाणीचा परिणाम तयार होतो. ती वास्तवात घडते. त्या व्यक्तीला स्वतःच्या अपयशाची अपेक्षा होती. आणि, या क्षितिजाची शक्यता पाहता, तो खरोखरच अभ्यासात सामील नव्हता.
दृष्टीकोन तत्काळ पलीकडे लक्षणीय शिकण्यावर परिणाम करतात. हे सवयींच्या मूल्याद्वारे दर्शविले जाते. विद्यार्थी आपल्या शैक्षणिक जीवनाच्या पहिल्या वर्षांत शिकणार्‍या अभ्यासाच्या पद्धती दीर्घकाळ विकसित होते. पण त्या सवयीचे सार हे नंतरच्या उत्क्रांतीचे इंजिन होते. एखादी कार्य पूर्ण करण्याची वचनबद्धता नसल्यास प्रथा कायम टिकत नाही. म्हणजे, एखादी सवय दिवसेंदिवस समाविष्ट केल्यावर सहजपणे तोडली जाऊ शकते. तथापि, ज्या विद्यार्थ्यांनी या दिनचर्या प्रत्यक्षात आणल्या त्यांची चिकाटी, वैयक्तिक उत्क्रांती वाढवते.
वैयक्तिक दृष्टिकोन शिकण्यावर परिणाम का करतात? कारण विद्यार्थी स्वतःवर अवलंबून राहून एखादी अडचण सोडवते. बहुदा, आपले उद्दीष्ट साध्य करण्यासाठी आपल्या बोटांच्या टोकावर ती संसाधने आणि साधने वापरतात आणि आपली शैक्षणिक उद्दिष्टे पूर्ण करा.
वर्धकांकडून मर्यादित श्रद्धा वेगळे कसे करावे?
मर्यादित श्रद्धा ही त्या विद्यार्थ्यांच्या आत्मविश्वासाला हानी पोहोचवतात कोण त्याचे गुण आणि क्षमता काय आहे हे वास्तविकपणे पाहत नाही. दुसर्‍या शब्दांत, या प्रकारच्या संदेशांमुळे वैयक्तिक स्वाभिमान खराब होते. "मी करू शकत नाही" या परिचयातून सुरू झालेली ही विधाने श्रद्धा मर्यादित ठेवण्याचे उदाहरण आहेत. त्याउलट, मनुष्य सशक्तीकरण करण्याच्या विश्वासात जाणीवपूर्वक पालनपोषण देखील करू शकतो.
हे संदेश असे आहेत जे आपल्याला आपले वैयक्तिक उत्क्रांति लक्षात घेण्याची परवानगी देतात. जेव्हा विद्यार्थी आपल्या सद्य परिस्थितीचे विश्लेषण करतो, परंतु तो साध्य करू शकतो अशा उद्दीष्टांची देखील कल्पना करतो. मर्यादित श्रद्धांच्या फिल्टरद्वारे जेव्हा काहीतरी अशक्य किंवा अगदी क्लिष्ट दिसते तेव्हा, जेव्हा शक्यतेच्या नजरेत धरते तेव्हा इच्छाशक्ती वाढते.
या विभागात काय नमूद केले गेले आहे तेनंतर आम्ही पुढील सूचना प्रस्तावित करतो. पहिला, आपल्या शैक्षणिक टप्प्यावर वातानुकूलित मर्यादित विश्वास काय आहे ते ओळखा. ती कल्पना जी आपल्याबरोबर आवर्ती आधारावर असते आणि यामुळे थकवा, चिंता आणि लोकशाही निर्माण होते.
विश्वास सशर्त न ठेवण्याची पहिली पायरी आहे हे ओळखणे. हे देखील लक्षात ठेवा की ही कल्पना वास्तविकतेचे निष्पक्ष वर्णन करीत नाही. दुसरीकडे, आपण जोपासू इच्छित वैयक्तिक सामर्थ्यांची यादी तयार करा यानंतर आणि त्या सामर्थ्यांवरून आपल्या सामर्थ्यवान विश्वासांवर विश्वास ठेवा.
अभ्यासाकडे सकारात्मक दृष्टीकोन कसे मिळवायचे?
प्रथम, मॉडेल वर्तन अशा या वर्गमित्रांपैकी जे आपल्यास या मौल्यवान उदाहरणावरून जातात. म्हणजेच, तो आरसा असू शकतो ज्यामध्ये आपण आपली स्वतःची क्षमता पाहता. स्वतःशी इतर विद्यार्थ्यांशी तुलना करू नका, त्यांच्याकडून प्रशंसा कडून शिका (जसे ते आपले कौतुक देखील करतात).
अभ्यासात इष्टतम नियोजन करते. अल्प-मुदतीची लक्ष्ये सेट करा जे आपणास प्राप्त करू इच्छित असलेल्या दीर्घकालीन लक्ष्यांसह यासह जोडलेले आहेत. अभ्यासाला समर्पित वेळेसाठी वचन द्या जे आपण आपल्या अजेंडामध्ये लिहिले आहे. शेवटच्या क्षणाचे निमित्त देऊन स्क्रिप्ट खंडित करू नका. जर आपण या मार्गाने कार्य केले तर आपण सवय कमकुवत करता आणि लोकसंख्या वाढते. जेव्हा आपण अभ्यासाचे वेळापत्रक भेटता तेव्हा आठवड्याच्या शेवटी आपण स्वत: ला देणारा पुरस्कार ओळखा. उदाहरणार्थ, ब्रेक टाइम ज्यामध्ये आपल्याला एक नवीन चित्रपट दिसेल.
आपल्या प्रयत्नांचे मूल्य आहे परिणाम स्वतः पलीकडे. ब some्याच वेळेच्या अभ्यासानंतर ध्येय गाठले नसल्याची खळबळ कदाचित तुमच्या मनात येईल. परंतु त्या ध्येयापर्यंत पोहोचणे याचा अर्थ असा नाही की मागील काळाचा स्वतःला एक मूल्यवान अर्थ नाही. म्हणजेच अंतिम डेटाच्या पलीकडे नेहमीच कोणत्याही प्रक्रियेतील सकारात्मकतेवर लक्ष केंद्रित करा. आपल्या प्रयत्नांचे, आपल्या सहभागाचे आणि अभ्यासाच्या प्रत्येक टप्प्यात उत्कृष्ट होण्याच्या आपल्या क्षमतेचे मूल्यांकन करा.
तसेच, ते सहमत आहे सल्ला घ्या जेव्हा ते सोयीस्कर असेल. कदाचित एखाद्या वेळी विद्यार्थ्याला असा विश्वास आहे की तो इच्छित असल्याससुद्धा अभ्यासाकडे पाहण्याची दृष्टीकोन सुधारू शकत नाही. अशा परिस्थितीत, आपल्याला या टप्प्यात मार्गदर्शन करण्यासाठी एखाद्या खाजगी शिक्षकाचा शैक्षणिक पाठिंबा आहे हे सकारात्मक ठरू शकेल.
आपल्या अभ्यासाचे क्षेत्र सजवा आणि एक आरामदायक आणि व्यवस्थित जागा तयार करा.
त्यामुळे अभ्यासाकडे पाहण्याचा दृष्टीकोन खूप महत्वाचा आहे. आणि या लेखात आम्ही आपल्याला आपल्या सर्वोत्कृष्ट आवृत्तीची वाढ करण्यासाठी काही सूचना दिल्या आहेत.