जर आपण शिक्षकांमध्ये सर्वेक्षण केले आणि त्यांना त्यांच्या आदर्श वर्गात चित्रित करण्यास सांगितले तर बहुधा इष्ट वर्गात एक परिपूर्ण वर्ग असावा असा विश्वास असू शकतो. विद्यार्थी बहुतेक वेळेस लक्ष देतात. हे खरं आहे की कित्येक तास सतत व्याज वाढविणे अवघड आहे, आपण हे विसरू शकत नाही की दररोज नव्हे तर दर तासाला समान पातळीवर कोणीही त्यांचे लक्ष वळवून ठेवत नाही.
मग कसे अधिक व्याज ठेवा आणि शक्य तितक्या वर्गातील अडथळे टाळता? बहुधा वर्ग कॅलेंडर समायोजित करणे आवश्यक आहे. पहाटेच्या वेळी, विद्यार्थी अधिक ग्रहणशील आणि अधिक लक्ष देणारे असतात, पहाटे उशीरा जे घडते त्याच्या अगदी उलट होते, जिथे थकवा जाणवत होता. विषय (गणित, भौतिकशास्त्र, भाषा, ...) आणि क्रियाकलाप (उदाहरणार्थ एक परीक्षा) ज्यासाठी अधिक संज्ञानात्मक क्षमता आवश्यक आहे ते दैनंदिन अजेंडाच्या पहिल्या तासात सूचीबद्ध केले जावे. सकाळच्या शेवटी जे सर्जनशीलता (व्हिज्युअल आर्ट्स, मल्टीमीडिया, कार्यशाळा, तोंडी प्रदर्शन,…) किंवा विश्रांती आणि करमणुकीसाठी सेवा देतात त्यांना (परदेशात भेटी, शारीरिक शिक्षण,…) वापरणे आवश्यक आहे.
दुसरीकडे, हे जाणून घेणे महत्वाचे आहे सहभागास उत्तेजन द्या जेव्हा एखादा विषय शिकविला जातो तेव्हा वर्ग एखादी व्यक्ती हस्तक्षेप करण्याची संधी न घेता बराच काळ अथक बोलणे ऐकण्यापेक्षा यापेक्षा अत्यावश्यक काहीही नाही. विराम देणे, प्रश्न व उत्तराच्या फे making्या बनविणे, व्हिज्युअल सादरीकरणे (इन्फोग्राफिक्स, व्हिडिओ, ...) सह एकत्र करणे आणि त्यांच्याबरोबर सहानुभूती स्थापित करणे, स्वत: ला स्पष्ट करण्यास मोकळ्या मनाने काही क्षण सोडणे म्हणजे "जागे होणे" हा एक मार्ग आहे "त्यांचा सहभाग आणि काळजीच्या पातळीत घसरण लक्षणीय प्रमाणात कमी करते.
हे समजून घ्या की शुक्रवार, तसेच सुट्टीच्या किंवा सुट्टीच्या आधीचे दिवस काही अधिक जटिल दिवस आहेत कारण विद्यार्थी नेहमीपेक्षा जास्त कंटाळलेले, विचलित झाले आहेत आणि अधिक आनंददायक आहेत. या परिस्थितीत थोडे अधिक विचलित झाल्यामुळे कोणत्याही एका पक्षासाठी वर्ग निराश होऊ शकत नाही.