Wspólne uczenie się to technika, która pozwala uczniom uczyć się od siebie nawzajem i zdobywać ważne umiejętności interpersonalne. Czy kiedykolwiek brałeś udział w projekcie grupowym lub komitecie, aby wspólnie wykonać jakieś zadanie? W takim razie, prawdopodobnie dzieliłeś się wiedzą z innymi osobami w grupie, i być może nauczyłeś się czegoś od innych. Nazywa się to uczeniem się opartym na współpracy.
Uczenie się oparte na współpracy to zorganizowany i ustrukturyzowany sposób wykorzystania małych grup w celu wzmocnienia uczenia się uczniów i współzależności. Uczniowie mają zadanie, lepiej znane jako misja lub cele i pracują razem, aby to zadanie wykonać. Każda osoba ma obowiązki i jest odpowiedzialna za pomoc w realizacji zadania. Sukces będzie zależał od pracy zespołowej.
Oprócz uczenia się od siebie nawzajem, uczniowie uczą się także pracy w zespole i uczenia się od siebie nawzajem.
3 powiązane ze sobą czynniki
Wspólne uczenie się to skuteczna strategia nauczania, w ramach której małe zespoły, każdy z uczniami o różnym poziomie umiejętności, wykorzystują różnorodne zajęcia edukacyjne, aby poprawić zrozumienie konkretnego tematu. Każdy członek zespołu jest odpowiedzialny za własną naukę, za nauczanie tego, co wie, a także za realizację celu we współpracy z innymi kooperatywni uczestnicy uczenia się.
Sukces w nauce kooperacyjnej opiera się na trzech powiązanych ze sobą czynnikach:
- Cele grupy. Współpracujące zespoły uczące się pracują, aby zdobyć uznanie dla poprawy od każdego członka grupy.
- Odpowiedzialność indywidualna. Każdy członek zespołu oceniany jest indywidualnie. Koledzy z zespołu pracują razem, ale indywidualne postępy w nauce stanowią podstawę wyniku zespołu.
- Równe szanse na sukces. Indywidualna poprawa w stosunku do poprzednich wyników jest ważniejsza niż osiągnięcie ustalonego wyniku. Uczeń może mieć większe szanse na odniesienie sukcesu w pracy w zespole i przyswojenie większej ilości wiedzy od innych niż robienie tego samodzielnie.
Jednak Ostateczny sukces uczenia się opartego na współpracy opiera się na wyjątkowej i bardzo ważnej zasadzie: uczniów należy nauczyć, jak uczestniczyć w sytuacji grupowej. Nauczyciele nie mogą zakładać, że uczniowie wiedzą, jak zachowywać się w grupie i muszą ustalić jasne zasady.
Jak grupować uczniów
Wspólne uczenie się zajmuje trochę czasu, aby przyzwyczaić się do pracy zarówno instruktorowi, jak i uczniom. Może być kilka prób znalezienia pocieszenia dla wszystkich, ponieważ może być konieczne dokonanie pewnych zmian w nauczaniu i uczeniu się z korzyścią dla wszystkich. Ważne jest, aby mieć w zanadrzu kilka technik, aby prawidłowo pogrupować uczniów.
Grupy spółdzielcze zazwyczaj składają się z różnych uczniów. Ponadto najbogatsze będą grupy zróżnicowane, ponieważ będzie więcej różnic w umiejętnościach uczniów. Na przykład, grupa może składać się z 4 lub 5 uczniów, w której może być dwóch przeciętnych uczniów, jeden uczeń z niskimi wynikami, a drugi powyżej średniej, więc każdy jest karmiony przez wszystkich.
W większości przypadków uczniowie nie powinni tworzyć własnych grup i zawsze mają możliwość zmiany grup. Po przydzieleniu grup do klasy ważne jest, aby członkowie grup zmieniali się co dwa miesiące, co sprzyja większej integralności, tolerancji, a także różnorodności. Grupy muszą być sprawiedliwe i zaprojektowane tak, aby działały również na rzecz równości.
Korzyści z nauki w klasie
Istnieje wiele korzyści, jakie można osiągnąć ze stosowania strategii uczenia się opartego na współpracy. Oto korzyści, które możesz zauważyć po wdrożeniu zadań uczenia się w ramach współpracy w klasie:
- Wspólna nauka to świetna zabawa, uczniowie będą cieszyć się i uczyć się o wiele bardziej zmotywowani.
- Nauka kooperacyjna jest interaktywna, więc uczniowie są zaangażowani, stają się aktywnymi uczestnikami własnego uczenia się.
- Wspólne uczenie się pozwala na dyskusję i krytyczne myślenie, dzięki czemu uczniowie uczą się więcej i lepiej pamiętają to, czego nauczyli się przez dłuższy czas.
- Wspólne uczenie się wymaga od uczniów nauki współpracy, Jest to ważna umiejętność dla Twojej przyszłości osobistej i zawodowej.