Jeśli współpraca członków, społeczeństwo nie może przetrwać… społeczeństwo człowieka przetrwało, ponieważ współpraca jego członków umożliwiła przetrwanie. Społeczeństwo, jeśli się rozwija, zawsze będzie w grupie. W społeczeństwach ludzkich ludzie mają większe szanse na przeżycie, jeśli są do tego przeszkoleni ze swoją grupą. W ten sposób przebiega wspólne uczenie się w klasie.
Sposób, w jaki uczniowie wchodzą ze sobą w interakcję, jest zaniedbanym aspektem nauczania. Dużo czasu poświęca się na pomoc nauczycielom w organizowaniu właściwych interakcji między uczniami i materiałami (tj. podręcznikami, programami nauczania), a trochę czasu poświęca się na to, jak nauczyciele powinni wchodzić w interakcje z uczniami, ale sposób, w jaki uczniowie powinni kontaktować się ze sobą jest stosunkowo ignorowany ... I to powinno być najważniejsze!
Sposób, w jaki nauczyciele konstruują wzorce interakcji między uczniami i uczniami, ma wiele do powiedzenia na temat tego, jak dobrze uczniowie się uczą, jak się czują w stosunku do szkoły i nauczyciela, co myślą o sobie nawzajem i jak duże mają poczucie własnej wartości.
Historia wspólnego uczenia się
W połowie lat 1960. uczenie się oparte na współpracy było stosunkowo mało znane i w dużej mierze ignorowane przez pedagogów. W szkolnictwie podstawowym, średnim i wyższym dominowało kształcenie konkurencyjne i indywidualistyczne. Kulturowy opór wobec uczenia się opartego na współpracy opierał się na darwinizmie społecznym, z założeniem, że uczniów należy uczyć, aby przetrwać w świecie, w którym tylko największy postęp ... oraz mit „nieugiętego indywidualizmu”, który leży u podstaw wykorzystania indywidualistycznego uczenia się. ,
Podczas gdy konkurencja zdominowała myślenie edukacyjne, wyzwaniem było uczenie się indywidualistyczne, w dużej mierze oparte na pracy Skinnera w programowaniu uczenia się i modyfikacji zachowania. Jednak praktyki edukacyjne i myślenie uległy zmianie.
Wspólne uczenie się jest obecnie akceptowaną i często preferowaną procedurą instruktażową na wszystkich poziomach edukacji. Uczenie się oparte na współpracy jest obecnie stosowane w szkołach i na uniwersytetach we wszystkich częściach świata, w każdym obszarze tematycznym. Wspólne uczenie się jest obecnie akceptowaną i wysoce zalecaną procedurą instruktażową.
Co to jest
Cele uczenia się uczniów mogą być tak skonstruowane, aby promować wspólne, konkurencyjne lub indywidualistyczne wysiłki. W każdej klasie zajęcia instruktażowe ukierunkowane są na osiąganie celów i są realizowane w ramach struktury celów. Cel nauczania jest pożądanym stanem w przyszłości, aby zademonstrować kompetencje lub opanowanie w badanym obszarze przedmiotu. .
Struktura celów określa sposoby interakcji uczniów ze sobą iz nauczycielem podczas sesji instruktażowej. Każda struktura celów ma swoje miejsce. W idealnej klasie wszyscy uczniowie nauczyliby się, jak współpracować z innymi, rywalizować o zabawę zamiast wygrywać i pracować samodzielnie. Nauczyciel decyduje, jaką strukturę celów zastosować w ramach każdej lekcji.
Współpraca to wspólna praca, aby osiągnąć wspólne cele. W sytuacjach współpracy uczniowie poszukują wyników, które są korzystne dla nich samych i dla wszystkich innych członków grupy. Wspólne uczenie się to wykorzystanie edukacyjne małych grup aby uczniowie pracowali razem, aby zmaksymalizować naukę własną i innych.
Można to skontrastować z konkurencją (uczniowie pracują przeciwko sobie, aby osiągnąć cel akademicki, taki jak ocena A, którą może osiągnąć tylko jeden lub kilku uczniów) i indywidualistycznym (studenci pracują samodzielnie, aby osiągnąć niepowiązane cele uczenia się innych uczniów). W uczeniu się opartym na współpracy i indywidualizmie oceniasz wysiłki uczniów na podstawie punktów odniesienia, podczas gdy w nauce konkurencyjnej ocenia uczniów w oparciu o standardy.
Ważne jest, aby zrozumieć, czym jest wspólne uczenie się w klasie, aby zarówno nauczyciele, jak i uczniowie znali jego znaczenie i wszystko, co może osiągnąć. Nauka w grupie zawsze będzie o wiele bardziej owocna niż robienie tego w całości indywidualnie. Chociaż nauka będzie miała również indywidualne momenty, konieczne jest zrównoważenie nauki. Czy stawiasz na ten rodzaj nauki?