Niekiedy mówi się, że dzisiaj u nieco bardziej „poruszonego” lub psotnego dziecka można łatwo zdiagnozować zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi lub to samo, z ADHD. Ale tak nie jest. Aby to zdiagnozować, przed potwierdzeniem lub zaprzeczeniem zaburzenia wykonuje się kilka testów. Z tego powodu w tym artykule przedstawimy szereg zaleceń obserwacyjnych dotyczących najbardziej nawracających objawów występujących w możliwym ADHD.
Diagnoza
Obecnie do diagnozowania ADHD stosuje się wytyczne piątej edycji Podręcznik diagnostyczno-statystyczny (DSM-5), od Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego. To samo jest przeprowadzane we wszystkich wspólnotach autonomicznych, oprócz diagnozowania opartego na tych samych kryteriach, aby również przeprowadzić bardziej wyczerpującą kontrolę liczby dzieci dotkniętych tym zaburzeniem.
Objawy ADHD
- Brak uwagi: Jest to najbardziej decydujący objaw: często nie zwraca należytej uwagi na szczegóły lub popełnia nieostrożne błędy w zajęciach szkolnych, w pracy lub w innych czynnościach; Często nie stosuje się do wskazówek i nie wykonuje zajęć szkolnych, prac domowych lub obowiązków w miejscu pracy; Często zapominasz o rzeczach podczas codziennych czynności itp.
- Nadpobudliwość i impulsywność: Często wierci się lub stuka rękami lub stopami lub skręca się na siedzeniu; Często opuszczasz swoje miejsce w sytuacjach, w których oczekuje się, że pozostaniesz na swoim miejscu; Często mówi nadmiernie; Często ma trudności z czekaniem na swoją kolej itp.
Posiadanie jednego lub dwóch z tych objawów nie musi prowadzić do możliwego zaburzenia ADHD. Więcej niż jeden objaw tych dwóch cech musi być połączony i dość powtarzalny w ich opracowaniu.
Jednak tylko lekarze muszą zdiagnozować to zaburzenie. W razie wątpliwości najlepiej udać się do nich.