Możliwe, że kiedykolwiek słyszałeś o tym zespole, ale nie wiesz, co to jest. Niektórzy mylą to z autyzmem lub innymi zaburzeniami rozwojowymi. Trzeba wiedzieć, czym jest zespół Aspergera, aby lepiej zrozumieć swoje dzieci, jeśli mają ten zespół, jeśli masz ucznia w klasie z tym zespołem, jeśli znasz kogoś, kto go zdiagnozował itp.
Zespół Aspergera jest jednym z najczęstszych i najmniej znanych zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD). Cechy zespołu Aspergera są mniej nasilone niż inne rodzaje zaburzeń ze spektrum autyzmu. Nie będąc tak dobrze znani, ludzie mogą myśleć, że to jedno, a co gorsze, a co gorsza, mogą dyskryminować ludzie nie rozumiejąc, co się z tobą dzieje i nie wiedząc, jak „powinni” cię traktować.
Kiedy spotykasz osobę, która ma zespół Aspergera, możesz od razu zauważyć pewne rzeczy, zwłaszcza dwie z nich: jest osobą inteligentną i ma problemy z umiejętnościami społecznymi. Prawdopodobnie nie lubi kontaktu fizycznego, a nawet może mieć obsesję na punkcie niektórych interesujących go tematów. W niektórych przypadkach mogą mieć powtarzające się zachowania.
cechy
- Brak opóźnień językowych: dobre umiejętności językowe i poznawcze.
- Osobie, która obserwuje, nie znając syndromu, może się to wydawać neurotypowym dzieckiem, które zachowuje się inaczej.
- Chcą się integrować i współdziałać z innymi, ale brakuje im umiejętności społecznych
- Niezręczni społecznie, ponieważ nie rozumieją reguł społecznych
- Brak empatii
- Ograniczony kontakt wzrokowy
- Mała interakcja w rozmowach, nie rozumiem gestów, mowy ciała ani sarkazmu
- Zainteresowania, które mogą być obsesyjne (zbieranie rzeczy)
- Dobra pamięć, ale trudno mi zrozumieć abstrakcyjne pojęcia
- Czasami różne wzorce mowy
- Nie rozumieją ironii ani humoru
- Nie rozumieją natury dawania lub otrzymywania w rozmowie
- Średnia lub ponadprzeciętna inteligencja
- Mogą występować opóźnione zdolności motoryczne i wyglądać na niezgrabne
Diagnoza
Nie jest łatwo wykryć zespół Aspergera w młodym wieku. Jeśli uważasz, że Twoje dziecko może mieć ten zespół, będziesz musiał zabrać je do pediatry w celu skierowania do eksperta zdrowia psychicznego który specjalizuje się w ASD. Może to być psycholog (diagnozuje i leczy problemy z emocjami i zachowaniem), neurolog dziecięcy (leczy choroby mózgu), pediatra rozwojowy (specjalizuje się w problemach z mową i językiem oraz inne problemy rozwojowe), psychiatra (ma doświadczenie z chorobami psychicznymi i może przepisać leki w celu ich leczenia).
Możliwe, że wśród profesjonalistów jest praca multidyscyplinarna. Oznacza to, że Twoje dziecko może spotkać się z więcej niż jednym lekarzem lub specjalistą przed uzyskaniem diagnozy. Lekarz zada Ci pytania dotyczące zachowania Twojego dziecka, mogą one być podobne do następujących:
- Jakie ma cechy i kiedy po raz pierwszy zauważyłeś nietypowe zachowanie?
- Kiedy Twoje dziecko nauczyło się mówić? Jak komunikujesz się z innymi?
- Czy skupia się na konkretnej działalności?
- Czy masz przyjaciół lub kontaktujesz się z innymi?
Następnie będziesz obserwował swoje dziecko w różnych sytuacjach, aby zobaczyć z pierwszej ręki, jak się komunikuje i zachowuje.
leczenie
Każde dziecko jest inne, więc nie ma jednego uniwersalnego podejścia. Twój lekarz może potrzebować wypróbować kilka terapii, aby znaleźć taką, która działa. Zabiegi mogą obejmować:
- Popraw umiejętności społeczne. W grupach lub sesjach indywidualnych terapeuci uczą dziecko interakcji z innymi i wyrażania siebie w najbardziej odpowiedni sposób. Umiejętności społecznych często najlepiej się uczy poprzez modelowanie typowego zachowania.
- Terapia mowy i języka. Pomaga to poprawić umiejętności komunikacyjne Twojego dziecka. Na przykład podczas mówienia nauczysz się używać normalnego wzorca głosu zamiast płaskiego tonu. Otrzymasz również lekcje, jak prowadzić dwustronną rozmowę i rozumieć sygnały społeczne, takie jak gesty rąk i kontakt wzrokowy.
- Terapia poznawczo-behawioralna. Pomóż dziecku zmienić jego myślenie, aby lepiej kontrolowało swoje powtarzające się emocje i zachowania. Będzie w stanie poradzić sobie z takimi rzeczami, jak wybuchy, napady złości lub obsesje.
- Edukacja i szkolenie rodziców. Nauczysz się wielu tych samych technik, których uczy się Twoje dziecko, abyś mógł z nim pracować nad umiejętnościami społecznymi w domu. Niektóre rodziny odwiedzają również terapeutę, który pomoże im poradzić sobie z wyzwaniami życia z osobą z zespołem Aspergera.