W tym roku masz szansę. Wśród 35.895 XNUMX miejsc powołanych przez państwo i wszystkich, które będą powoływane przez organy lokalne, prowincjalne i regionalne, niektóre muszą być wasze. Wielu nas poświęciło, ale jest też wiele miejsc.
Niektórzy krytykują, że z roku na rok dostają więcej stanowiska w służbie cywilnejMówią, że kraj ten staje się nadmiernie zbiurokratyzowany, ale dla wszystkich przeciwników jest to rok marzeń. Kiedy studiujemy, mamy wizję, wyraźniejszą niż kiedykolwiek, cel na bliższym horyzoncie niż kiedykolwiek.
Media i wielu biznesmenów krytykowało, że według badania „Młodzi Hiszpanie przed firmą i rynkiem”, przygotowanego przez PeopleMatters na próbie 1.802 dziewcząt i chłopców, 65% młodych ludzi w wieku od 18 do 30 lat chce być urzędnicy. Krytykują, że nienawidzimy niepewności, niskich i opóźnionych wynagrodzeń oraz dni podzielonych i maratonów. Potem po prostu nazywają nas wygodnymi.
A teraz przeciwnicy, od lat zatrudnieni w tak nieprzyjemnym i niewdzięcznym kroku, prowadzącym do naprawdę wartościowej pracy, śmieją się z siebie. Nie mamy innego wyboru.
Zostań urzędnikiem służby cywilnej Nie jest to łatwe, wszyscy to wiemy. Lata nauki, samotne godziny zamknięte w małych pokojach, niepokój i wiele innych konsekwencji nie są na nic. Jeśli prywatna firma dała nam to samo, po co tyle wysiłku.
Zaczynasz przygotowywać się do opozycji z całą iluzją świata i patrzysz na ciebie jak szalony. Jesteś pewien, że tyle wysiłku się opłaca, ale jeśli jest tylko dziesięć miejsc, to może zmarnujesz dwa lata swojego życia! Jak może nie być tego warte?
„Mam 25 lat, karierę, tytuł magistra, spędziłam rok na Erasmusie ucząc się angielskiego i po kilku tymczasowych umowach, wielu rozmowach o pracę, nadal nigdy nie przekroczyłam tysiąca euro miesięcznie. Praca na własną rękę to nie sen, to koszmar, 500 euro jako praktykant i dziesięć godzin dziennie. A myślenie o stabilności przyprawia mnie o dreszcze. Ktoś może mnie pociągnąć do odpowiedzialności za pragnienie lepszej przyszłości ”.
To myśl tysięcy przeciwników, którzy codziennie poświęcają się na rzecz wymarzonej stabilności, godziwego wynagrodzenia, elastycznych godzin pracy i możliwości awansu. Myślenie wielu z nas.
Mit leniwego urzędnika bez obowiązków nie wchodzi do głowy. Chcesz dużo pracować, ale być cenionym za to, kim jesteś, za to, co możesz dać, za swój trening.
Prawda jest taka, że przekonujące powody przygotowania się do egzaminów publicznych są różne i są takie same dla większości z 65% wskazanych w badaniu.
- Un STAŁE ZATRUDNIENIE co pozwala mi na pożądaną stabilność. Po co nam tyle stabilności, będą się pytać, to oczywiste, po co wszyscy. Chcą kupić mieszkanie i poprosić o kredyt hipoteczny, nie będąc postrzeganym jak szaleniec w banku.
- A firma, która regularnie Ci płaci, jeśli to możliwe, zawsze ostatniego dnia miesiąca, aby kredyt hipoteczny i inne koty nie zawsze zostawiały Cię na minusie.
- Nie mieć przełożonego, który cię nie szanuje, który może Cię pogrążyć, dopóki nie rzucisz pracy.
- Jeśli jesteśmy jednym z milionów studentów w naszym kraju, firma, która oferuje nam możliwość PROFESJONALNEGO POSTĘPU, nawet jeśli jest na studiach lub ze względu na zasługi, dzięki awansowi wewnętrznemu.
- Szansa na twoja praca, nawet jeśli nie od początku, z odpowiednią przyzwoitą pensją.
- Wymarzony PDODATKOWY AGAZ, 14 pensji to świetna zachęta.
- La ELASTYCZNOŚĆ PRACY. Bycie urzędnikiem państwowym jest alternatywą dla wielu kobiet, dla których zatrudnienie publiczne jest jedynym sposobem na pogodzenie życia zawodowego i rodzinnego.
Wszystko to brzmi znajomo, prawda? To są twoje motywy, wszystkich. To sprawia, że cały ten wysiłek jest opłacalny.
Obecnie jest trzy miliony urzędników służby cywilnej, a jeśli sprawy będą się rozwijać, miejmy nadzieję, że będzie ich znacznie więcej. Jest to rozwiązanie dla wielu, ponieważ pracodawcy są dalecy od oferowania takich warunków.
Mówią, że prywatna firma nie może, że produktywność pracowników nie jest taka i dlatego nie można im zapewnić takich warunków pracy. Ale to nie będzie błędne koło. Bez produktywności nie ma dobrych warunków i bez nich pracownicy, nie zmotywowani, nie działają. To społeczeństwo będzie musiało wykonać ruch, jeśli nie chce, abyśmy wszyscy byli urzędnikami państwowymi.
Na razie, jak mogę w to wątpić: „Ja, urzędnik, oczywiście”.