એકવાર પ્રાપ્ત માહિતી એકઠી કરવામાં, પસંદ કરીને અને વ્યવસ્થિત રીતે ગોઠવવામાં આવે તે પછી, સંશોધનનાં લેખિત અથવા મૌખિક સ્વરૂપમાં, રજૂઆતનો તબક્કો આવે છે. આયોજનોના વિસ્તરણ અને કાર્યસૂચિના અનુગામી વિકાસ દ્વારા વિચારોને ગોઠવવાનું કાર્ય સ્પષ્ટ કરી શકાય છે. પાઠના નિર્માણનું કાર્ય સારી રીતે બાંધાયેલા ફકરાઓના નિર્માણ દ્વારા સ્પષ્ટ થયેલ છે. આ મુદ્દાઓ દલીલકારી લેખનમાં કરવામાં આવે છે.
આગળ, તકનીકી પાસાઓ (અનુક્રમણિકા, ગ્રંથસૂચિ, નોંધો, ઉદ્ધરણ) પ્રસ્તુત કરવામાં આવશે જે સંશોધનની લેખિત પ્રસ્તુતિને અન્ય પ્રકારનાં લખાણોથી અલગ પાડશે.
જો લેખિત રજૂઆત તેના બદલે લાંબી હોય, તો તે એક સારો નિયમ છે કે તેને કેટલાક પ્રકરણોમાં વહેંચવામાં આવશે. દરેક પ્રકરણમાં પેટા-સમસ્યાનો સામનો કરવો તે યોગ્ય છે અને જ્યાં સુધી શક્ય હોય ત્યાં સુધી, બીજા પ્રકરણોથી સ્વાયત્ત બનો. વિભાગોમાં ટેક્સ્ટની પેટા વિભાજન ફક્ત ખૂબ જ લાંબા લેખન માટે ઉપયોગી છે, તે જરૂરી છે કે આ પ્રમાણમાં પ્રમાણમાં સ્વાયત્ત હોય, જ્યારે ભાગો અથવા પેટા વિભાગો તરફ દોરી જાય તેવું લખાણનું પેટા વિભાગ ટાળવું જરૂરી છે જે ખૂબ ટૂંકા હોય છે.
જ્યારે સંશોધનને પ્રકરણોમાં વિભાજીત કરવામાં આવે છે, ત્યારે તે અનુક્રમણિકા આપવી યોગ્ય છે કે જેમાં પ્રકરણો અને સંભવિત વિભાગોની સૂચિ શામેલ હોવી જોઈએ, જેમાં ટેક્સ્ટના અનુરૂપ પૃષ્ઠોના સંકેત છે. સામાન્ય રીતે અનુક્રમણિકા લેખિત લખાણના બીજા પૃષ્ઠ પર દેખાય છે.
ગ્રંથસૂચિ એ સંશોધન ક્ષેત્રમાં ઉપયોગમાં લેવાતા તમામ લેખિત ગ્રંથોની સૂચિ છે. તેનો ઉપયોગ દરેક લખાણના લેખકના નામ અનુસાર મૂળાક્ષરો મુજબ કરવામાં આવે છે.
તપાસની રજૂઆત એ ખૂબ જ વ્યક્તિગત કંઈક છે જેનો ક્રમ હોવો આવશ્યક છે, કારણ કે આ એક મહાન કાર્ય અને પ્રયત્નોનું અંતિમ પરિણામ છે.
કોઈ સારી મેર nuck
સીયુ આઈસીડીટી સાથે ક્યૂ પેક્સ, તમે