Ik weet niet of de gemeenschap van tegenstanders van de verschillende Autonome Gemeenschappen op de hoogte is van de taalconflicten die zich sinds "onheuglijke tijden" voordoen tussen Catalaanse en Valenciaanse landen. Dit sijpelt door in de tests en oppositievereisten, en wanneer er geen overeenkomsten zijn, bereikt het de handen van vakbonden en rechtbanken.
Zoals ik vandaag las in de digitale krant ABC, verwerpt de Hoge Raad het beroep van de Generalitat tegen de erkenning van het Catalaans in de opposities... Ik kan de kop beter uitleggen:
Een persoon die de loopbaan van Catalaanse filologie en hij wordt voorgesteld aan enkele opposities in de Valenciaanse Gemeenschap, Volgens de uitspraak van het Hooggerechtshof zal worden voldaan aan de vereiste voor kennis van de Valenciaanse taal.
Ik ga niet de politiek in. Bij een bepaalde gelegenheid hebben we dit onderwerp al aangeroerd, en u kunt uw mening geven, maar aan mij, Uit respect voor alle lezers, ongeacht hun neiging, houd ik er niet van om subjectief te zijn in deze kwestie. Ik vat het even als volgt samen:
Er zijn mensen die vinden dat Valenciaans en Catalaans dezelfde taal zijn, er zijn anderen die genoeg verschillen zien om onderscheid te maken tussen twee talen. Daarom aan de ene kant Deze resolutie past niet goed bij de Generalitat Valenciana of een deel van de tegenstanders, aangezien zij niet accepteren dat een diploma in een andere taal wordt gepresenteerd als rechtvaardiging van kennis van de vereiste taal. Maar aan de andere kant, degenen die denken dat ze dezelfde taal spreken, voelen zich machteloos wanneer ze obstakels zien voor hun kennis en kwalificaties.
Geval van moeilijke oplossing, altijd met controverse. Ik denk niet dat het allemaal gezegd is.
Het conflict is puur politiek. Het ontstond toen het Catalanisme, verlicht door Prat de la Riba en de Catalaanse Mancomunitat aan het begin van de XNUMXe eeuw, besloot om de dialecten die in de Catalaanse regio's werden gesproken te standaardiseren en om die normen de enige te maken voor de talen die in het Koninkrijk worden gesproken van Valencia en de Balearen. Hier heb je enkele "beroemde" zinnen uit Prat de la Riba verzameld in Wiquipedia:
"Als het nationalisme van Catalonië erin slaagt met zijn voorbeeld de slapende krachten van alle Spaanse volkeren wakker te maken, zal het Catalaanse nationalisme zijn eerste imperialistische actie hebben bereikt."
De Catalaanse nationaliteit.
«Het Catalaanse land is het Catalaanse thuisland; alle generaties hebben het verzonnen. Elke natie moet dus een staat hebben, maar Catalonië heeft ook een imperialistische missie met als kader de Iberische volkeren van Lissabon tot de Rhône ».
De Catalaanse nationaliteit.
«De Catalanen zijn geen « antropologisch ras », maar een « historisch ras ».»
«De « Castilianisering » van Catalonië is slechts « een over elkaar heen gelegde korst, een korst die barst en springt, intact, onbevlekt, de onverwoestbare steen van het ras »».
"Vraag. Wie is dit vijandige element van Catalonië en dat denatureert zijn karakter? Antwoord. Spanje."
Compendi de doctrina catalanista, p. 509.
“De barbaarse volkeren moeten vrijwillig of met geweld worden onderworpen. De geleerde krachten hebben de plicht om de achtergebleven bevolkingsgroepen uit te breiden."
De Catalaanse nationaliteit
"De verschillen die Castilla y Catalunya, Catalunya y Galicia, Andalucía en Vasconia scheiden zijn groot, totaal, onherleidbaar."
De Catalaanse nationaliteit.
Toen de Catalanisten hun Catalaans wilden creëren, wisten ze dat ze geen klassieke schrijvers in hun taal hadden en ze gebruikten de klassiekers van de Valenciaanse taal en zijn gouden eeuw, daar begon het probleem en zal niet eindigen totdat de wateren terugkeren naar hun gang, dat wil zeggen, de Valenciaan is Valenciaans en de Catalaan met hun brood eten ze het.