Het generatieconflict

Gedurende het onderwijs en opleiding Wanneer kinderen ontvangen, komt er een moment dat discrepanties beginnen te verschijnen en de ontvanger (kind) niet zo open staat voor suggesties en advies met betrekking tot de afzender (volwassene). Voorkomen in adolescentie en het wordt gewoonlijk aangeduid als generatieconflict, een persoonlijke en voorbijgaande omstandigheid, tussen beide partijen die betrokken zijn bij het onderwijsproces (leraar, ouders, verzorgers en jongeren) en dat zet de ervaringen van elk van hen in tegenspraak.

Dat dit gebeurt, kan als volkomen normaal worden beschouwd, maar wordt in bepaalde gevallen verergerd, bijvoorbeeld:

- Ouders doen zich koste wat kost voor als vrienden met hun kinderen

- Ouders oefenen uitputtende controle uit, en zelfs verstikkend, jegens de minderjarige

- Ouders accepteren niet dat er bij hun kinderen een substantiële verandering is in de richting van hun eigen uniciteit en persoonlijke individualiteit

- De kinderen nemen de houding van rebellie aan bij elke hint van verzoenende posities

- De kinderen hebben geen voorbeeldige referentie gehad en zijn zelfstandig opgegroeid

Succesvol omgaan met een generatieconflict Het is niet gemakkelijk, want als het meer voorkomt of intensiveert dan wat als logisch wordt beschouwd, is dat omdat er een fundamenteel en latent probleem is. Als ouders niet wisten hoe ze een referentie moesten zijn in het leven van hun kinderen, als ze vergeten dat ze dat op een dag ook waren Tieners en die een intense emotionele Russische roulette leefde, verergert het probleem. Bij rebellie, koppigheid, negatieve houding of ongedisciplineerdheid is er alleen ruimte voor samenhang, observatie en begrip van de ouders. Consistentie voor een houding ombuigen op basis van dialoog, observatie om op afstand te meten -en zonder onderdrukking te bereiken- de omgeving waarin de minderjarige beweegt, en begrip voor het gedrag en de diepgaande veranderingen van kinderen begrijpen.

Maar we staan ​​erop dat de sleutel tot dit hele proces ligt in de... gedragsmodel dat we als ouders tijdens hun groei op onze kinderen overgaan, omdat het het beeld is dat onze kinderen als correct kunnen tekenen.