Veel mensen hebben leerproblemen, maar sommigen van hen lijden aan dyscalculie. Dyscalculie is een specifieke leerstoornis die problemen veroorzaakt bij wiskunde. Het treedt op omdat er een stoornis is in sommige delen van de hersenen die betrokken zijn bij wiskundige cognitie, maar er is geen algemene moeilijkheid in de cognitieve functie.
Er zijn ook verschillende oorsprongen of namen bekend maar dat betekent hetzelfde als een rekenstoornis, rekenstoornis, etc. Maar eigenlijk is de juiste en juiste term om over deze problemen bij het leren van wiskunde te praten en ermee om te gaan, dyscalculie.
De in de vorige paragraaf besproken termen hebben met dyscalculie (want ze zijn immers synoniem) gemeen met het volgende:
- Er zijn problemen in de wiskunde
- Er is een zekere mate van specificiteit
- Het kan worden veroorzaakt door hersendisfunctie
Dyscalculie wordt ontdekt tijdens de ontwikkeling, meestal in de schoolethiek, en er zijn twee soorten bekend: Ontwikkelingsdyscalculie en verworven dyscalculie. De eerste treedt op vanaf de kindertijd en de tweede kan optreden bij volwassenen als gevolg van een hersenletsel of een beroerte (het gebied van de hersenen is aangetast).
Komt het vaak voor?
Maar liefst 6% van de bevolking lijdt aan deze leerstoornis. Het is een zeer vergelijkbaar percentage als dyslexie, alleen is dyscalculie niet zo bekend als dyslexie en heeft het niet zoveel middelen en acceptatie, dus als het in een klas voorkomt, Leraren hebben het moeilijker om de uitdagingen aan te gaan waarmee hun leerlingen met dyscalculie worden geconfronteerd.
Het is een leerprobleem in de wiskunde dat zowel jongens als meisjes op dezelfde manier kan treffen, dus geslacht heeft niets te maken met de incidentie ervan.
Heeft geen invloed op cognitie
Dyscalculie of wiskundige leerstoornis heeft niets te maken met de cognitie van de persoon, dit betekent dat het niets te maken heeft met intelligentie. Een persoon met dyscalculie kan een normale intelligentie hebben, hoewel ze moeilijkheden kunnen hebben bij het leren met betrekking tot wiskunde, hoewel ze het leren op een ander gebied hebben genormaliseerd.
Wat er gebeurt, is dat hoewel hun leren in de rest van de gebieden normaal is, wiskunde ingewikkelder is om te begrijpen, al is het niet onmogelijk als ze bij het leren rekening houden met de stoornis van de leerling en de inhoud aanpassen aan hun leervermogen. Het zal alleen een langzamer tempo hebben en het kan zijn dat je de activiteiten in verschillende delen moet verdelen om alles beter te kunnen begrijpen, maar het fundamentele is dat met voldoende strategieën en middelen er geen probleem zou zijn om een goed wiskundig leren te bereiken .
Ontwikkelingsdyscalculie
Met ontwikkelingsdyscalculie kan het iets zijn dat de getroffen persoon een leven lang beïnvloedt. Kinderen op de basisschool met dyscalculie hebben leerachterstand op school en kunnen angst of afkeer van wiskunde ontwikkelen. Wanneer ze de middelbare school bereiken, hebben ze sindsdien misschien grotere problemen om voor de cursus te slagen de kennis is ingewikkelder, maar kan ook worden uitgebreid naar andere vakken, zoals wetenschap.
Adolescenten beseffen dat ze niets met wiskunde in hun leven te maken willen hebben vanwege hun afkeer ervan. Veel adolescenten weten niet dat ze dyscalculie hebben, ze geloven gewoon dat wiskunde niet hun ding is. Hun mogelijkheden voor toekomstig werk beginnen te verminderen en ze kunnen zelfs bepaalde problemen hebben om hun bankrekeningen goed te beheren, zozeer zelfs dat ze hebben misschien hulp nodig bij het budgetteren thuis en het bijhouden van hun rekeningen.
Het kan verbeteren
Er zijn mensen die denken dat omdat het "iets" in de hersenen is, het niet kan worden veranderd, maar dit is niet waar. Het brein is aanpasbaar en leert wanneer ermee wordt gewerkt, vooral in de kindertijd. Er zijn programma's om de functie van hersengebieden die bij het lezen betrokken zijn te vergroten, en hetzelfde is mogelijk bij dyscalculie.
Wanneer er sprake is van ontwikkelingsdyscalculie, is het noodzakelijk dat er vanuit school aan de inhoud wordt gewerkt en aangepast, zodat de leerling geen afkeer voelt en vooral, zodat hij weet dat hij in staat is om dingen te bereiken zolang zijn ritme wordt gerespecteerd en voldoende middelen worden verkregen.