Je hebt misschien ooit gehoord van een pervasieve ontwikkelingsstoornis (TGD) maar het is voor u niet erg duidelijk wat het is en hoe het kinderen en mensen die er last van kunnen hebben, treft. Deze stoornis omvat vertragingen waarin een kind zich ontwikkelt, problemen kan opleveren om te socialiseren, te communiceren, kan terughoudend zijn met veranderingen in routines en kan zelfs repetitieve bewegingen vertonen.
Autisme is tegenwoordig de bekendste PDD, maar het is niet de enige die binnen deze stoornis bestaat. Binnen de PDD kunnen we ook anderen vinden, zoals het syndroom van Asperger of het syndroom van Rett, onder anderen. Alle veranderingen in de ontwikkeling van het kind zullen specifieke manifestaties hebben die: het is noodzakelijk om onderscheid te maken om te weten met welk type aandoening of syndroom de persoon die eraan lijdt, wordt geconfronteerd.
Momenteel wordt de PDD ook gebruikt bij het spreken over autismespectrumstoornis. De naamsverandering kwam in 2013, toen de American Psychiatric Association Autistische stoornis, Asperger-syndroom, desintegratiestoornis bij kinderen en Pervasieve ontwikkelingsstoornis niet gespecificeerd herclassificeerde als autismespectrumstoornissen. De verandering kwam tot stand omdat het concept van het spectrum een medisch nauwkeurigere manier is om kinderen met dit soort aandoeningen te diagnosticeren.
Kenmerkende tekenen van TGD
Kinderen met het autismespectrum hebben problemen met sociale communicatie en interacties, ze herhalen vaak bepaald gedrag, maar ze hebben meestal enkele kenmerkende signalen waarmee rekening moet worden gehouden:
- Weinig of geen oogcontact
- Moeite om jezelf uit te drukken door middel van taal
- Hoge of te platte stem
- Moeite om een gesprek te voeren
- Weinig controle over emoties
- Repetitief gedrag
- Hoger dan gemiddelde mentale capaciteit of met cognitieve retardatieproblemen
- Selectief geheugen
- Moeite met fijne en vette motoriek
Kinderen met PDD kunnen spelletjes herhalen maar ze lijken niet geïnteresseerd te zijn en ze tonen meer interesse in de onderdelen van speelgoed dan in het speelgoed zelf. Ze hebben zeer duidelijke routines nodig en tolereren geen veranderingen daarin. Het is noodzakelijk om te onthouden dat PDD erg breed is en dat sommige mensen met de diagnose PDD volledig onafhankelijk kunnen zijn wanneer ze volwassen zijn met een goede baan, zowel thuis, op school als in specifieke centra. Anderen daarentegen hebben grote moeilijkheden.
Oorzaken van PDD
Wetenschappers weten dat genetica een van de risicofactoren is. Maar er is nog steeds geen duidelijk antwoord op de oorzaken van PDD. Er is geen gen dat dit veroorzaakt, hoewel genetica een rol kan spelen. Het kan een multicasual aandoening zijn, hoewel er meer kansen kunnen zijn zonder een autosomaal recessieve overerving of een fragiele X-gebonden overerving.
Andere oorzaken kunnen virale infecties zijn zoals rubella, toxoplasmose of waterpokken tijdens het eerste trimester van de zwangerschap, omdat het de foetus kan beïnvloeden terwijl deze zich ontwikkelt. Complicaties tijdens de bevalling kunnen ook de oorzaak zijn, zoals ischemie, hyposa of intracraniële bloeding.
Diagnose en behandeling
Om een diagnose te stellen, moeten artsen het kind observeren en de ouders vragen stellen over hun gedrag. Er is geen specifieke test die zegt dat een kind echt PDD heeft.
Waar het om gaat is om zo snel mogelijk te weten te komen of een kind deze of een andere stoornis heeft, zodat we ze zo snel mogelijk kunnen helpen en de middelen kunnen bieden die ze nodig hebben om hun volledige potentieel te bereiken, rekening houdend met hun capaciteiten. Hoe eerder je start met een stimulering en werkt met de nodige persoonlijke en materiële middelen, hoe beter.
Momenteel zijn er medicijnen, maar om ze goed te laten werken, moeten ze worden gecombineerd met een therapie die socialisatie en andere vaardigheden ontwikkelt die nodig zijn om te groeien en dingen te leren die je van pas komen in het leven.
Het leven van een kind met PDD zal het op een heel andere manier waarnemen dan hoe jij het zou kunnen waarnemen. Hun overwinningen en hun uitdagingen zijn belangrijk, maar u moet de persoonlijkheid en interesses van uw kind in gedachten houden terwijl u ze uw volledige steun geeft. Kinderen zoals TGD hebben hun eigen eigenaardigheden en hoewel er kenmerken zijn die helpen te begrijpen wat er met hen gebeurt, is elk ervan uniek en anders, dus ze moeten bekend zijn om er correct mee te kunnen werken.