Er wordt wel eens gezegd dat tegenwoordig bij een wat meer "bewogen" of ondeugend kind gemakkelijk de diagnose aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit wordt gesteld, of wat hetzelfde is, met ADHD. Maar dit is niet zo. Om dit te diagnosticeren, worden verschillende tests uitgevoerd voordat de aandoening wordt bevestigd of ontkend. Het is om deze reden dat we u in dit artikel een reeks observatie-aanbevelingen gaan geven voor de meest terugkerende symptomen die optreden bij een mogelijke ADHD.
Diagnose
Momenteel, om ADHD te diagnosticeren, zijn de richtlijnen van de vijfde editie van de Diagnostische en statistische handleiding (DSM-5), van de American Psychiatric Association. Het wordt uitgevoerd in alle autonome gemeenschappen, naast het diagnosticeren op basis van dezelfde criteria, om ook een meer uitputtende controle uit te voeren van het aantal kinderen dat door deze aandoening wordt getroffen.
ADHD symptomen
- Gebrek aan aandacht: Het is het meest bepalende symptoom: besteedt vaak onvoldoende aandacht aan details of maakt slordige fouten bij schoolactiviteiten, op het werk of bij andere activiteiten; Volgt vaak de aanwijzingen niet op en slaagt er niet in om schoolactiviteiten, huishoudelijke taken of verantwoordelijkheden op de werkplek af te ronden; Je vergeet vaak dingen tijdens dagelijkse bezigheden etc.
- Hyperactiviteit en impulsiviteit: Vaak wiebelt of tikt met handen of voeten, of kronkelt op de stoel; U verlaat uw stoel vaak in situaties waarin u geacht wordt te blijven zitten; Praat vaak overdreven; Hij heeft vaak moeite om op zijn beurt te wachten enz.
Het hebben van een of twee van deze symptomen hoeft niet te leiden tot een mogelijke ADHD-stoornis. Meer dan één symptoom van deze twee kenmerken moet worden gecombineerd en komen regelmatig terug in hun uitwerking.
Toch zijn alleen artsen degenen die deze aandoening moeten diagnosticeren. Bij twijfel kunt u het beste bij hen langs gaan.